این شهید بزرگوار در پنجم آبان ماه سال 1357 در مشهد مقدس به دنیا آمد. کودکی خویش را در دامان خانواده ای مذهبی و در جوار حرم پاک رضوی طی کرده بود و با معنویات اهل بیت^(ع) رشد یافته بود. این بزرگوار دارای روح بسیار لطیف و تاثیر گذاری در بین دوستان بود. این عزیز در سال ۱۳۷۶ در رشته مهندسی برق دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد پذیرفته شد و از همان بدو ورود به دانشگاه، شخصیت جذاب وی مسئولین دانشگاه و بسیج دانشجویی را به خود متمایل کرد. گذشته از صفای باطنی، اخلاق حسنه و شوخ طبعی های این عزیز دو خصلت بارز در شخصیت وی نمود داشت: اول این که ایشان مداح اهل بیت^(ع) بود، مداحی های وی همیشه در خاطره ها باقی خواهد ماند. هنوز فیلم های مداحی و نوارهای کاست این شهید که به صورت مجموعه ای آماده شده است در بین دوستان در حال چرخش است. ایشان هیئت دانشجویی سید الشهدا^(ع) را در دانشگاه بجنورد پایه گذاری نمود و هر هفته جلسه زیارت عاشورا با مداحی وی سیل دانشجویان مشتاق را جذب می کرد. همچنین چندین جشن میلاد معصومین^(ع) در دانشگاه و سطح شهر بجنورد توسط ایشان برگزار گردید که جمعیت های چند هزار نفری را به سوی خود جلب می کرد. دومین ویژگی این شهید تبحر خاص ایشان در زمینه آگاهی از مسائل سیاسی و اعتقادی بود تا جایی که بارها و بارها نیروهای معاند را به پای مناظره کشانده و با استدلال و منطق خاص خود ایشان را مجاب می کرد. این امر باعث شد تا از سوی بسیج دانشجویی بجنورد به دوره پنجم طرح ولایت، جهت کسب آگاهی و معرفت بیش تر اعزام شود. این ذوق و قریحه باعث شد تا در همان سال مسئولیت بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی بجنورد به ایشان واگذار شود. از ویژگی های دیگر این شهید بزرگوار، معنویت و ارتباط قلبی ایشان با امام زمان^(عج) بود.

این بزرگوار، امر به معروف و نهی از منکر را واجب شرعی می شمرد. پس از طی دوره های مختلف آموزش، به عنوان ضابط قضایی از سوی مرکز اجرایی امر به معروف و نهی از منکر شهرستان بجنورد به ماموریت های ویژه اعزام می شد. روز ۲۲ آبان سال ۱۳۸۰ ایشان پس از مدت ها که به دیدار خانواده در مشهد مقدس نرفته بود عازم دیدار خانواده بود که خبر رسید تعدادی از اعضای مرکزی ستاد امر به معروف از جمله ایشان جهت امر مهمی سریعاً به این مرکز مراجعه کنند. ایشان نیز که به وظیفه خویش بیش از هر چیز دیگر می اندیشید دیدار خانواده را به تعویق انداخت. برنامه این گونه بود که در یکی از روستاهای اطراف شهر، باندی فاسد مرکزی دایر کرده بودند که به انواع مفاسد می پرداختند. طبق دستور مرجع قضایی می بایستی اعضای ستاد به صورت سریع وارد عمل می شدند. این کار با همان سرعت پیش بینی شده انجام شد و بحمداله این ماموریت با موفقیت صد در صد انجام گرفت. منزل پس از محاصره در مدت کوتاهی پاکسازی شد و کلیه اعضای باند اعم از زن و مرد دستگیر شدند. در هنگام مراجعت، کثرت متهمین موجب کمبود جا در وسایل نقلیه برای تعدادی از مامورین شد. به شهید بزرگوار فرخ رضا فقیهی فر پیشنهاد شد که با گروه اول متهمین به شهر بازگردد ولی با روحیه ایثاری که در این شهید موج می زد با لبخندی دوستان سپاهی و بسیجی را راهی کرد و خود به همراه یکی از برادران سپاه در کنار جاده ایستادند تا با وسیله دیگری به شهر بازگردند. اکنون شب شده بود و تاریکی بر فضای جاده حاکم بود. ناگهان اتوبوسی از راه می رسد و به علت تاریکی شب و لغزندگی جاده ناشی از بارش باران به سمت این برادر متمایل شده و در لحظه ای به سر مبارک این عزیز اصابت می کند. وی مظلومانه به پشت پرتاب شده و مجدداً از پشت سر به زمین اصابت می کند و در کم تر از لحظه ای جان به جان آفرین تسلیم می نماید. پیکر مطهر این شهید در خواجه ربیع مشهد مقدس در کنار مزار دیگر دوستان شهیدش به خاک سپرده شد.