در آخر روز فصل تابستان سال 1345 در مشهد متولد شد. از همان كودكي به قرآن علاقه داشت. با توجه به سن كمي كه ‏داشت ولي قرآن را روان مي خواند. هنوز 13 سالش تكميل نشده بود كه انقلاب پيروز شد و زمينه رشد و تعالي براي او فراهم ‏شد. در سن 14 سالگي وارد دبيرستان ابوذر غفاري شد و سپس به عضويت انجمن اسلامي دبيرستان درآمد. درتابستان سال ‏‏61 در حالي كه هنوز 16 سالش تكميل نشده بود به عضويت بسيج در آمد و در قسمت هاي مختلف با بسيج همكاري ‏داشت. او خود نيز در خاطراتش از اين ايام به نيكي ياد مي كند. بار آخري كه آمده بود، چون قبلش مريض شده بود خيلي ‏بدنش ضعيف بود. اصرار داشت كه دوباره به جبهه برود ولي پدرش با او مخالفت مي كرد اما وحيد قبول نمي كرد و اصرار ‏داشت كه برود. پدر شهيد مي گويد:"آقاي چراغچي كه الان شهيد شده اند آمد و به من گفت: چرا شما نمي گذاريد كه وحيد ‏به جبهه بيايد و من گفتم: اين مريض بوده و بدنش ضعيف شده. او گفت: شما چه كار داريد با مريضي اش؟! من خودم فردا ‏با ماشينم او را به جبهه مي برم؛ من به وحيد اجازه دادم كه برود.". اما انگار اين آخرين باري بود كه پدر وحيد او را مي ديد ‏و او را در آغوش مي فشرد. سرانجام وحيد شادي فر در 18 فروردين سال 1366در عمليات كربلاي 8 وقتي وحيد در گروهان ‏غواص ها همراه همرزمانش به آب مي زند و زير آتش بار دشمن او و ديگر همرزمان غواصش به درجه رفيع شهادت نايل مي ‏آيند.‏