شهید علی رضایی در ششم اسفند ماه سال 1333 در محله بلوچ‌های بندرعباس چشم به جهان گشود و تحصیلات ابتدائی و متوسطه خود را در این شهرستان به پایان رسانید و دیپلم ریاضی خود را از دبیرستان ابن‌سینای بندرعباس اخذ و پس از خدمت نظام، در اداره برق مشغول به کار گردید و در کنار شهید کیوان و سایر همرزمان فعالیت خود را در جهت شکوفائی انقلاب اسلامی شدت بخشید. همراه با کار و فعالیت های گوناگون از ادامه تحصیلات خود نیز غفلت نداشت و در دانشگاه آزاد بندرعباس در رشته علوم تندرستی به تحصیل مشغول شد. با رشد و شکل‌گیری نهضت انقلابیون مسلمان در سراسر کشور شهید حاج علی رضایی نیز به همراه دوستان فداکار و باوفایش شهید حسن ذاکری و شهید محمد کیوان فعالیت‌های خود را به طرز چشم‌گیر و بی‌سابقه‌ای شدت بخشید به نحوی که شب‌ها آرام و روزها قرار نداشتند و مدام به کارهای تبلیغی و تخریبی علیه نظام ستم‌شاهی می‌پرداختند و می‌توان گفت بیش تر آتش‌سوزی‌ها و تخریب اماکن فساد و نظام شاهنشاهی با همکاری این دو شهید بزرگوار به انجام رساندند. پس از پیروزی انقلاب نیز چون فرزندی دلسوز، سلاح بر دوش از انقلاب اسلامی در مقاطع و مراحل مختلف حفاظت می‌نمودند. این شهید سعید به دلیل عشق و علاقه به تربیت نوباوگان ایران اسلامی خصوصا بچه های استان محروم هرمزگان از اداره برق بندرعباس به آموزش و پرورش منتقل و به امر تعلیم و تربیت مشغول گردید. ابراز لیاقت و شایستگی او در آموزش و پرورش موجب گردید به عنوان مسئول نهضت سوادآموزی استان منصوب و خدمات ارزنده‌ای را در حد توان خود به انجام رساند. آن‌گاه به عنوان ریاست آموزش و پرورش منطقه جاسک عازم این منطقه محروم استان گردید و خدماتی نیز به این منطقه محروم نگهداشته شده استان نمود و سپس به عنوان معاونت آموزشی، آموزش و پرورش شهرستان بندرعباس تعیین و به بندرعباس بازگشت و سرانجام برای پایان بخشیدن به تحصیلات نیمه تمام خود راهی دانشگاه گردید. شدت علاقه وی به ادبیات سرشار از معارف اسلامی و عربی به عنوان کلید فهم قرآن او را وادار کرد از رشته علوم تندرستی به رشته ادبیات فارسی (رشته مطلوب خود) دانشگاه شهید باهنر کرمان تغییر رشته دهد و حدود 22 واحد به پایان دروس و فراغت از تحصیل وی باقی مانده بود که برای آخرین بار داوطلبانه به جبهه اعزام گردید. شهید از شروع جنگ تحمیلی کراراً در فرصت‌های مختلف به جبهه اعزام و در مناطق جنگی مأموریت‌های دشواری را به انجام رسانیده بود. در سال 65 شش ماه را در واحد اطلاعات عملیات لشکر پیروز ثارالله انجام وظیفه خود می‌دانست و به این انجام وظیفه خرسند بود تا این که در اسفندماه 65 برای آخرین بار کوله‌بار سفر آخرت خود را مهیا کرد و زن و فرزند و پدر و مادر خویشان را وداع گفت و با راهیان کربلا همراه گردید و در گردان فداکار 422 به سمت معاونت فرماندهی گروهان یکی از گروهان‌های گردان مزبور منصوب و در ادامه عملیات کربلای 5 در تاریخ 65/12/14 در منطقه غرب دریاچه پرورش ماهی پس از مقابله دلاورانه و همرزمانش با قریب یک تیپ از مزدوران بعثی از ناحیه سر مورد اصابت گلوله واقع و به حال سجده بر خاک می‌افتد و به فیض عظیم شهادت نائل می‌گردد.

از شهید حاج علی رضایی سه پسر به نام‌های حسین و حسن و رضا به یادگار مانده است که در مکتب اسلام و قرآن و در دامن پر مهر مادری زینب‌گونه درس شجاعت و شهامت را چون پدر شهیدشان فراگرفتند.

پيكر او مدت‌ها در منطقه باقي ماند و بيستم بهمن 1375 پس از تفحص، وي را در گلزار شهداي زادگاهش به خاك سپردند. برادرش عباس نيز شهيد شده است.