شهید غلامرضا مهدیه، 24 آذرماه 1344 در خانواده‌ای متدین ساکن نجف‌آباد دیده به جهان گشود. سومین فرزند خانواده بود. پس از سپری کردن دورۀ کودکی در دامان پر مهر مادر، قدم به دبستان گذاشت و با جدیت مشغول به تحصیل شد. از هوش و درایت خاصی بهره می‌برد؛ به‌طوری‌که معلمانش از او بسیار راضی و خرسند بودند. همواره به پدر و مادرش احترام می‌گذاشت. در اوقات فراغت گاه به یاری پدر و مادرش می‌شتافت و گاه در مسجد فعالیت می‌کرد و در جلسه‌های قرآن حضور می‌یافت. پس از اخذ مدرک دیپلم وارد دانشکدۀ علامه طباطبایی شد و در رشتۀ علوم اجتماعی مشغول به تحصیل شد. با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، نتوانست بر تب و تاب قلبش برای رفتن به جبهه غلبه کند. عزم رفتن کرد. پس از خداحافظی و حلالیت طلبیدن از خانواده‌اش بار سفر بی‌بازگشت به سوی جبهه‌های حق علیه باطل بست. از طرف لشکر 8 نجف‌اشرف در گردان پیادۀ یاسر عازم جبهه‌های حق علیه باطل گشت. پس از ماه‌ها حضوری فعال و مستمر در جبهه‌های نور علیه ظلمت، بارها زخمی شد و هر بار پس از بهبودی نسبی با ایمانی قاطع به سوی جبهه‌ها باز می‌گشت؛ حتی پس از شهادت برادرش عباس هم خم به ابرو نیاورد، از تصمیمش برای رفتن به جبهه و جنگیدن با دشمن منصرف نشد و به عنوان فرماندۀ دسته بر تلاشش افزود. سرانجام در منطقۀ فاو عراق به آرزوی دیرینۀ خود رسید.