شهید اورنگ کریمی نیا در دهم اردیبهشت سال ۱۳۳9در شهرستان ماهشهر دیده به جهان گشود. در همان اوان کودکی پدرش را از دست داد. وی شاگردی درس خوان و کوشا بود و مراحل دبستان و دبیرستان را بدون وقفه و با نمرات خوب طی نمود.

ایشان علاوه بر درس، علاقه خاصی به نماز و روزه داشت و با قرآن مأنوس بود. آرام و متین بود و از پرداختن به جر و بحث های غیر ضروری اجتناب می کرد. در عین حال در صورتی که لازم می دید از مسئله ای دفاع می کرد. اهل استدلال و منطق بود. بعد از اخذ دیپلم بلافاصله در کنکور دانشگاه شرکت نمود و در رشته فیزیوتراپی دانشگاه علوم پزشکی اهواز قبول گردید.

هم زمان با اوج گیری اعتراضات مردم ایران بر علیه رژیم شاه به جمع دانشجویان مسلمان دانشگاه پیوست و در تظاهرات شرکت فعال داشت. بعد از پیروزی انقلاب به همراه دانشجویان پیرو خط امام به امر پاسداری از انقلاب همت گماشت.

علاقه خاصی به امام خمینی داشت به طوری که یکی از بستگانش تعریف می کرد: مدتی او را بسیار ناراحت می دیدند که علت را جویا شدند متوجه می شوند ناراحتی ایشان به خاطر کسالت پیش آمده برای امام بوده است.

انس با قرآن و نماز وی هم چنان بعد از ورود به دانشگاه ادامه داشت و این رابطه عمیق تر هم گردیده بود به طوری که نیمه های شب از خواب بیدار می شد و نماز شب را همراه با قرائت قرآن به پا می داشت.

شهید اورنگ کریمی‌نیا در تاریخ 24 آبان‌ماه سال 1359 همزمان با تاسوعای حسینی به شهادت رسید و در روز عاشورا در شهرستان مسجدسلیمان تشییع شد و در کنار پدرش آرام گرفت.