شهید سیدحسین مهدوی الحسینی در بیستم مرداد سال 1336 در خانواده روحانی در قائن متولد شد. پدرش حجة الاسلام سیدعلی مهدوی الحسینی روحانی مبارزی بود که در سال 1343 در تهران دار فانی را وداع گفت. بعد از وفات پدر، مادر جوان سرپرستی و تربیت 4 فرزند خود را برعهده داشت که بزرگ ترین آن ها 8 سال داشت. شهید مهدوی الحسینی با وجود مشکلاتی که وجود داشت تحصیلات خود را تا پایان سال سوم دبیرستان در قائن گذرانید و بعد برای ادامه تحصیل به مشهد مقدس عزیمت کرد و مدرک دیپلم خود را در رشته ی ریاضی در دبیرستان علم سابق دریافت کرد. نبوغ و استعداد فوق العاده اش او را بر آن داشت که به مدرک دیپلم اکتفا نکند و برای ادامه تحصیلات عالی وارد دانشکده ی مخابرات «ارتباطات» تهران شود. از همین زمان بود که مبارزات خود را با رژیم طاغوتی شروع کرد و با تکیه به مکتب توحید و انسان ساز اسلام از تمام فرصت ها و امکانات خود برای مبارزه با استعمار به نحو شایسته ای استفاده کرد.

او برای کمک به مادر و ادامه تحصیل برادران ضمن تحصیل در دانشگاه در یکی از مدارس راهنمایی تهران به تدریس پرداخت و از این راه مقداری از مخارج خانواده ی خود را تامین می نمود. ایشان به داشتن حسن خلق و رفتار اسلامی و خوی پسندیده بین دوستان خود مشهور بود. او فردی مقاوم و صبور بود و با داشتن این خصلت ارزنده مشکلات را به راحتی پشت سر می گذاشت.

او سومین سال مهندسی خود را در دانشکده ارتباطات پشت سر می گذاشت که مبارزات ملت قهرمان و شهید پرور ایران به رهبری امام خمینی^(ره) به اوج خود رسید و منجر به تعطیلی دانشگاه ها شد. او برای دیدار با مادر و برادران و همچنین برای مبارزه و آگاهی مردم به زادگاه خود شهرستان قائن عزیمت نمود. از بدو ورود همراه با سایر مردم قائن و جوانان و محصلین با نوشتن شعار پخش اعلامیه و منتشر نمودن نوارهای سخنان امام فعالیت خود را شروع نمود و مادر و سایر برادران هم در این مبارزات او را یاری می کردند. به علت کوچک بودن محیط قائن توسط شهربانی به سرعت افرادی که فعالیت داشتند شناسایی شدند که از جمله شهید مهدوی الحسینی یکی از این افراد بود و شهربانی قائن هم منتظر فرصتی بود تا به بهانه ای او را جلب و توقیف نماید. شهید در تمام راهپیمایی ها و تظاهرات قائن شرکت می کرد تا این که عاشورا و تاسوعا سپری شد و 22 آذر 1357(12 محرم) فرا رسید و ماموران شهربانی که در برابر مجاهدت مردم قائن عاجز شده بودند چاره را در آن دانستند که با حمله ی وحشیانه خود مجاهدین را سرکوب نمایند. لذا در ساعت ده و نیم صبح روز 22 آذر 1357 در هنگامی که قریب 400 نفر از اهالی قائن بعد از پایان جلسه سخنرانی مهدیه جهت نوشتن شعارهای اسلامی و انقلابی و همچنین بدرقه آیت الله آیتی و نشان دادن تنفر و انزجار خود از رژیم دست به یک راهپیمایی آرام زده بودند چون مغولان بر سر مردم تاختند و مردم بی دفاع را بدون هیچ اخطاری ابتدا با شلیک گاز اشک آور و به دنبال آن شلیک گلوله قتل عام کردند. این کشتار به مدت بیست دقیقه به طول انجامید. پس از مدتی تکبیر توام با شیون و ناله مردم، جایگزین رگبار مسلسل اهریمن صفتان شد و چندین نفر شهید شدند و شهید مهدوی الحسینی جزء آن ها بود.

آن چه برای شهید بیش از هر چیز اهمیت داشت و همیشه یادآوری می کرد اسلام و جامعه بود و توصیه ی او به خانواده و دوستان این بود که خانواده و فرد باید فدای اسلام و مردم شود.