بسم الله الرحمن الرحيم

شهيد عبدالمحمد سعادت فرد در سال 1337 در شهرستان جهرم در خانواده اي مذهبي ديده به جهان گشود . دوران تحصيلات را در دبستان و دبيرستان هاي شيراز و جهرم با موفقيت به پايان رساند. در سال 1356 با اوج گيري انقلاب فعاليت خود را در جهت پيشرفت انقلاب و شروع پي در پي همين اقدامات از طرف حكومت نظامي وقت دستگير و زنداني گرديد. در سال 1360 با اينكه از سربازي معاف گرديده بود در پي فراخوان دولت به خدمت سربازي به جبهه اعزام گرديد و مدت يك سال به طور مداوم در آن ديار مشغول نبرد بود و اين امر او را راضي نمي گرداند و دوست داشت به عنوان يك بسيجي وارد نبرد شود و اين امر باعث شد كه به محض پايان خدمت سربازي از طريق بسيج به جبهه اعزام شود و او بصورت مستمر در گردان ها و سپس در واحد اطلاعات عمليات لشكر المهدي مشغول نبرد با دشمن بود تا اينكه در عمليات خيبر از ناحيه پا مجروح گرديد و در اين فرصت او در امتحان ورودي مترجمي وزارت خارجه قبول گرديد و يك سالي را در دانشكده وزارت خارجه سپري نمود. ولي اين چيزي نبود كه او را راضي نمايد و عشق به ديار عاشقان باعث شد كه مجدداً راهي جبهه شود. او كه فردي با استعداد و اهل مطالعه و قلم بود و با اينكه هنوز در جبهه بود و در كنكور سراسري در شهر اهواز شركت نمود و در بهمن ماه سال 1364 وارد دانشكده علوم دانشگاه شيراز گرديد و دانشگاه نيز باعث نشد كه پايبند زندگي معمولي دنيوي شود و او بار ديگر در اوايل دي ماه سال 1365 عازم ديار عاشقان گرديد. اما اين دفعه او همه دلبستگي هاي اين جهان را براي رسيدن به معبودش كنار گذاشته و خود را از همه نظر لايق شهادت گردانيده بود و بالاخره در شب 19 دي ماه خود را به خصم زبون زد و شب سياه صداميان را سياه تر نمود و خود به ديدار حق شتافت. روح فتوت و جوانمردي اين عزيز اينقدر بالا بود و با اينكه در مأموريت هاي خطرناك شناسايي شركت داشت هيچ وقت اين موضوع را براي كسي بيان نمي كرد. او به بيت المال اهميت زيادي مي داد و در بيشتر مواقع لباس هاي رزمش را نيز خود خريداري مي نمود و هيچ وقت راضي نبود كه با اعزام نيرو جهت دريافت حقوق تسويه حساب كند و در زمان مجروحيت نيز حاضر نبود خيلي از هزينه هايي كه آن زمان به مجروحين جهت سفر براي مداوا مي دادند را دريافت كند او حتي حاضر نبود كسي او را بشناسد و دوست داشت گمنام باشد و در اين مسئله اينقدر پيش رفته بود كه تعداد زيادي از برادران هم رزم جهرمي تا لحظه شهادت و تشييع در جهرم نمي دانستند كه او هم يك جهرمي است .